Geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 10u tot 17u. Gesloten op zon-en feestdagen.
Maandag op afspraak.
Opendeurweekend 27-28/04/2024, kom jij ook? ✨
Aarzel niet om ons te contacteren via e-mail: info@oldtimerfarm.be of bel het nummer +32 472 40 13 38
De Ford Thunderbird, ook wel bekend als T-Bird, wordt in 1955 op de markt gebracht. Deze Überamerikaanse cruiser is geïnspireerd op sportieve Europeaanse wagens (zoals de Mercedes 300 SL, de Jaguar XK120) en oorspronkelijk moest hij de Chevrolet Corvette van de troon stoten nog voor die de kans kreeg die plek te bezetten. Alom werd deze wagen geprezen wegens het slanke, bijna filmische design dat gepaard gaat met een krachtige en typisch Amerikaanse V8-motor die moeiteloos 193 pk produceert, wat voor die tijd niet weinig was. De Thunderbird wordt gedurende vijf decennia in elf generaties gemaakt en pas in 2005 rolt de laatste van de band.
De Thunderbird is, zoals gezegd, geïnspireerd op Europeaanse sportwagens. Desalniettemin brengt hij een onevenaarbaar hoge dosis Amerikaanse nostalgie met zich mee. Een ritje zorgt voor een waan in het Amerika van de golden fifties: drive-in bioscopen onder een romantisch sterrendeken, zorgeloos cruisen langs de brede wegen en een waar alles-kan-alles-maggevoel.
Ford Classic T-Bird/Thunderbird
De Classic T-Bird is de eerste generatie van de Ford Thunderbird en werd uitgebracht in 1955. Deze wagen moest tegengewicht bieden aan de, eigenlijk al floppende, Corvette 1. Waar Chevrolet de klemtoon eerder legt op de sportieve prestaties van de Corvette, zoekt Ford eerder naar een aangename, luxueuze en slechts sportief getinte rijervaring. Al in het eerste jaar, 1955, worden liefst 23 keer meer Thunderbirds dan Corvettes (16.155/700). De Thunderbird is voor de Amerikaanse automarkt dan ook cruciaal en invloedrijk geweest in de ontwikkeling van technologie gebaseerd op de noden van de Amerikanen.
Ondanks het succes wordt al in 1956 een extra penseelstreep getrokken: het reservewiel wordt verticaal op de achterhoede gemonteerd teneinde meer ruimte vrij te maken in de koffer, er worden patrijspoortjes ingebouwd in de hard-top en de wagen krijgt een 12-voltsysteem in plaats van het verouderde en niet krachtige 6-voltsysteem. In 1957 beslist Ford om nog meer wijzigingen door te voeren. Het reservewiel belandt weer in de koffer, de koffer wordt dus groter, en men bouwt een bijna volledig vernieuwd bedieningspaneel in in het dashboard, ten slotte wordt een krachtigere V8 de nieuwe standaard. De 1957-versie blijkt later de bestverkochte versie van de drie, hoewel de andere versies zeker niet moeten onderdoen. In 1958 beslist Ford opnieuw een rechtsomkeer te maken: een tweede, nog meer discontinue, generatie die aanzienlijk minder succes zal kennen.
Dankzij de wispelturigheid van Ford is deze wagen een dirigent geweest in de evolutie van Amerikaanse wagens. Ook het design heeft stempels gedrukt in de reputatie van Ford. Vandaag is deze wagen een gezochte en zeldzame klassieker met een torenhoog John Travolta-gehalte.
Technische gegevens:
Carrosserie
Mechaniek
